ធម្មកថិក

ធ័ម-មៈកៈ ថិក បា.; សំ. ( ន. ) (ធម៌កថិក) អ្នក​សំដែង​ធម៌ ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ពាក្យ​នេះ​ជា​ងារ​នៃ​ភិក្ខុ​អ្នក​ចេះ​សំដែង​ធម៌ ថ្នាក់​ជា​ឋានានុក្រម ជា​សហការី​នៃ​ព្រះ​រាជា​គណៈ​ជា​ចៅ​អធិការ​វត្ត​ធំ​ៗ ក្នុង​ព្រះ​រាជ​ធានី ឬ​ជា​សហការី​នៃ​មេ​គណ កាល​បើ​ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​មាន : ព្រះ​ធម្ម​កថិក សហការី​នៃ...(ម. ព. ធម្ម​ធរ និង វិន័យ​ធរ ទៀត​ផង) ។