ធានី

សំ. បា. ( ន. ) នគរ, ក្រុង; ខេត្ត, ស្រុក; ច្រើន​ប្រើ​ជា រាជធានី ក្រុង​ដែល​មាន​ក្សត្រ​ទ្រង់​រាជ្យ​គង់​នៅ​ជា​ប្រធាន ។ បើ​ប្រទេស​ដែល​ឥត​ក្សត្រិយ៍​ទ្រង់​រាជ្យ ហៅ​ថា រដ្ឋធានី ។ ពាក្យ​នេះ​ជា​វេវចនៈ​នឹង​ពាក្យ ឋានីយ (ម. ព. នោះ​ផង) ។