ធ្មាំង

( កិ. វិ. ) ដែល​កាង​សំកាំង​ស្លឹក​ត្រចៀក ដើម្បី​នឹង​ស្ដាប់​ឲ្យ​ជាក់ (សត្វ) ដំរី​ធ្វើ​ស្លឹក​ត្រចៀក​ធ្មាំង ។