ធ្យាន

ពីWiktionary

(ម. ព. ឈាន ន.) ។ ពាក្យ​នេះ​ខ្មែរ​យើង​ប្រើ​ជា កិ. ក៏​មាន : ធ្យាន​ទៅ គឺ​ទៅ​ដោយ​អំណាច​ធ្យាន; ហោះ​ធ្យាន សំដៅ​សេចក្ដី​ថា ទៅ​តាម​អាកាស​ជា​ប្រឹថពី​ដោយ​អំណាច​ឬ​ដោយ​ឫទ្ធិ​នៃ​ធ្យាន ។ តាម​សេចក្ដី​ពិត, លោក​ដែល​បាន​សម្រេច​ធ្យាន​មិនមែន​ហោះ​ទេ, គឺ​បើ​ត្រូវ​ការ​ចង់​ទៅ​តាម​អាកាស លោក​ចូល​ធ្យាន​ដោយ​ បឋវីកសិណ គឺ​យក​ដី​ធ្វើ​ជា​អារម្មណ៍ តាំង​អធិដ្ឋាន​អាកាស​ត្រង់​ផ្លូវ​ដែល​ត្រូវ​ការ​ទៅ​នោះ ឲ្យ​រឹង​ក្លាយ​ជា​ដី ហើយ​លោក​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ទៅ​ដូច​គេ​ដើរ​លើ​ដី​ធម្មតា, គ្រាន់​តែ​ឆាប់​រហ័ស​ភ្លាម​ៗ​ប្លែក​ជាង​ដំណើរ​ជា​ប្រក្រតី​ប៉ុណ្ណោះ; បើ​ត្រូវ​ការ​ចង់​ទៅ​ក្នុង​ដី លោក​ចូល​ធ្យាន​ដោយ អាបោកសិណ គឺ​យក​ទឹក​ធ្វើ​ជា​អារម្មណ៍ តាំង​អធិដ្ឋាន​ដី​ត្រង់​ផ្លូវ​ដែល​ត្រូវ​ការ​ទៅ​នោះ​ឲ្យ​រលាយ​ក្លាយ​ជា​ទឹក​ហើយ​ចូល​ធ្យាន​ដោយ វាយោកសិណ គឺ​យក​ខ្យល់​ធ្វើ​ជា​អារម្មណ៍ អធិដ្ឋាន​ឲ្យ​មាន​ខ្យល់​បក់​វែក​ញែក​ទឹក​ឲ្យ​ច្រហ​ធ្លុង​ទៅ​ជា​ផ្លូវ​ដើរ​បាន; និយាយ​ដោយ​ខ្លី​ថា​លោក​ចម្រើន​ធ្យាន​បង្វែរ​ធាតុ​ទាំង ៤ ផ្លាស់​ប្ដូរ​គ្នា​បាន​តាម​ត្រូវ​ការ​ប៉ុណ្ណោះ​ឯង; តែ​ច្រើន​និយាយ​តាម​ទម្លាប់​ថា លោក​ហោះ, លោក​ជ្រែក​ដី, ជ្រែក​ទឹក, ដើរ​លើ​ទឹក ។ល។