នត្តា
ន័ត-តា បា.; សំ. ( ន. ) (នត្តុ > នត្តា; នប្ត្ឫ) កូនរបស់កូន គឺ ចៅ ។ ពាក្យ នត្តា នេះប្រើហៅចៅទាំងបុរសទាំងស្រ្តី, ពុំមែនចៅប្រុសថា នត្តោ ចៅស្រីថា នត្តា ទេ (រ. ស.) : ព្រះរាជនត្តា ឬ ព្រះនត្តាក្សត្រា (ចៅប្រុសនៃព្រះរាជា), ព្រះរាជនត្តាក្សត្រី (ចៅស្រីនៃព្រះរាជា), ឬថា ព្រះនត្តាបុរស, ព្រះនត្តាស្ត្រី ដូច្នេះវិញក៏បាន ។