និគ្រន្ថ
(អានថា និគ្រន់) (ពាក្យ សំស្ក្រឹិត; បាលី) ( ន. ) (និរគ្រន្ថ; និគ្គណ្ឋ “អ្នកដែលប្រាសចាកកិលេសជាគ្រឿងដោតក្រងឬកិលេសជាគ្រឿងចាក់ស្រេះហើយ...”) បព្វជិតពួកមួយបួសក្រៅសាសនាប្រកាន់លទ្ធិថា ខ្លួនជាមនុស្សកម្ចាត់កិលេសដែលចាក់ស្រេះនៅក្នុងសន្តានឲ្យជ្រះអស់ហើយ (អចេលកៈ ឬ អាជីវក) ។