និច្ច
និច បា.; សំ. ( គុ. ឬ កិ. វិ. ) (និត្យ) ទៀង, ពិត, មែន; រឿយៗ, មិនដែលដាច់ : រស់នៅជានិច្ច ថានរណា។ និច្ចកាល (និច-ចៈ--) កិ. វិ. (បា.; សំ. និត្យ + កាល) រាល់កាល, រាល់វេលា : ធ្វើការជានិច្ចកាល, ទៅមកជានិច្ចកាល ។ និច្ចភត្ត (--ភាត់) ន. ភត្តដែលមានបម្រុងជានិច្ច, ភោជនាហារដែលបម្រុងទុករាល់ពេលវេលា ។ ពាក្យនេះ សព្វថ្ងៃប្រើសំដៅយកប្រាក់ប្រចាំខែជាតម្លៃបច្ច័យ ៤ មានចីវរប្បច្ច័យជាដើម ដែលគេបាន បវារណាចំពោះបព្វជិតក្នុងពុទ្ធសាសនា ។ និច្ចសម័យ (ម. ព. និច្ចកាល) ។ និច្ចសីល ន. សីលដែលរក្សាបានរៀងរាល់ថ្ងៃ ឥតមានកំណត់ថ្ងៃនេះឬថ្ងៃនោះ ឬសីលដែលទទួលសមាទានតែម្ដងក្នុងថ្ងៃណាមួយ ក៏អាចតាំងនៅបានជានិច្ចតទៅ វៀរលែងតែអ្នកសមាទាននោះប្រព្រឹត្តកន្លងអង្គរបស់សីល (បានដល់សីល ៥) ។