បកតិទិន

ប៉ៈកៈតិ-ទិន បា.; សំ. ( ន. ) (ប្រក្ឫត + ទិន) ដូច​គ្នា​នឹង ប្រក្រតីទិន ដែរ, ម. ព. នោះ ។