បញ្ចង្គ
ប័ញ-ចង់ បា.; សំ. ( គុ. ឬ ន. ) (បញ្ច “ប្រាំ” + អង្គ “អវយវៈ” > បញ្ចង្គ; បញ្ចាង្គ) ដែលមានអង្គប្រាំ; អវយវៈប្រាំ : គោរពព្រះរត្នត្រ័យដោយបញ្ចង្គ ។ អង្គប្រាំនៃការគោរពនោះគឺ លុតជង្គង់ទាំងពីរ, ដាក់ដុំដៃទាំង២ លើផ្ទៃរាប, ឱនក្បាលចុះដល់ផ្ទៃរាប (រួមជាប្រាំ) ហៅថា គោរពដោយបញ្ចង្គ ឬ ដោយបញ្ចង្គប្រតិស្ឋ (ប៉័ញ-ច័ង-គៈប្រដឹស) ។ ព. កា. ថា. : ខ្ញុំសូមគោរពដោយបញ្ចង្គ ឆ្ពោះត្រង់ព្រះពុទ្ធនិងព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃលោកមានសីលសង្វរ ខ្ញុំមានអំណរពន់ពេកក្រៃ ។ ប្រើជា បញ្ចង្គប្រតិស្ឋាន (ប៉័ញ-ច័ង-គៈប្រដឹស-ស្ឋាន) ក៏បាន គង់មានអត្ថន័យដូចគ្នានឹង បញ្ចង្គប្រតិស្ឋ ដែរ គឺការតាំងសេចក្ដីគោរពដោយបញ្ចង្គ ។