បន្លឺ

ពីWiktionary

បន់-ល៉ឺ ( កិ. ) បញ្ចេញ​សំឡេង​ឲ្យ​លាន់​ឮ​ខ្លាំង​ឡើង, កម្ទរ​សម្ដី​ឮ​ខ្លាំង​ៗ (ម. ព. ឧទាន ទៀត​ផង) ។