បរា
ប៉ៈរ៉ា សំ.; បា. ( កិ. ) (បរា និ. “ខាងមុខ; សាបសូន្យ; ចាញ់...”) ធ្វើឲ្យវិនាស, ឲ្យអាប់ឱន, ឲ្យខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះ; ច្រើននិយាយថា ទេវតាបរាមុខ គឺទេវតាធ្វើឲ្យអាប់មុខ ឲ្យខូចឈ្មោះ (ព. សា.) ។
ប៉ៈរ៉ា សំ.; បា. ( កិ. ) (បរា និ. “ខាងមុខ; សាបសូន្យ; ចាញ់...”) ធ្វើឲ្យវិនាស, ឲ្យអាប់ឱន, ឲ្យខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះ; ច្រើននិយាយថា ទេវតាបរាមុខ គឺទេវតាធ្វើឲ្យអាប់មុខ ឲ្យខូចឈ្មោះ (ព. សា.) ។