បរិញ្ញាបត្រ

ពីWiktionary

ប៉ៈរ៉ិញ-ញ៉ា-បាត់ បា. សំ. ( ន. ) (បរិញ្ញា+បត្រ) ឈ្មោះ​សញ្ញាបត្រ​ជាន់​ខ្ពស់ នៅ​ក្រោម​ថ្នាក់​បណ្ឌិត​មួយ​ថ្នាក់ : ប្រឡង​ជាប់​បរិញ្ញាបត្រ ។ (បារ. Licence) ។