បាតុកម្ម

ពីWiktionary

ប៉ា-- បា. ( ន. ) (បាតុ + កម្ម) អំពើ​ជាក់​ស្ដែង, ការ​ធ្វើ​ឲ្យ​ដឹង​ឬ​ឲ្យ​ឃើញ​ប្រាដក; ការ​លើក​គ្នា​ដើរ​ដង្ហែ​ជា​ក្បួន​ដើម្បី​សម្ដែង​សេចក្ដី​មិន​ពេញ​ចិត្ត​ចំពោះ​អំពើ​អ្វី​នីមួយ ឬ​ទទូច​សុំ​ស្រុះ​គ្នា​ឲ្យ​សម្រេច​ផល​ប្រយោជន៍​អ្វី​មួយ​តាម​សេចក្ដី​ពេញ​ចិត្ត​ខ្លួន​ទាំងអស់​គ្នា : ធ្វើ​បាតុកម្ម​សម្ដែង​ការ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​ចំពោះ​រឿង...; បាតុកម្ម​នៃ​ពួក​កម្មករ...។ បាតុកម្ម​បំពាន​ច្បាប់ បាតុកម្ម​ខុស​ផ្លូវ​ច្បាប់ ។ បាតុកម្ម​ឡើង​ចាង បាតុកម្ម​តាម​ទំនើង​ក្រៅ​លក្ខណានុញ្ញាត ។ល។ បាតុកម្ម​សុភាព បាតុកម្ម​សុភាព​រាបសា​តាម​លក្ខណានុញ្ញាត ។ល។