បារាយណ៍
- បារ៉ាយ សំ. ( ន. ) (បារាយណ) ដំណើរទួទៅ, ពន្លឺ...;
- ប្រទេសដែលវាលល្ហល្ហេវធំធេង ។
- ពាក្យខ្មែរយើងប្រើជាឈ្មោះទី, តំបន់, ខែត្រ, ស្រុក ដែលវាលល្ហល្ហេវ ដូចយ៉ាង ស្រុកបារាយណ៍, បឹងបារាយណ៍, វាលបារាយណ៍ ជាដើម ។
គឺជាថ្នក់ល្ហាលទឹកធំល្វឹងល្វើយដូចបឹងដែរ ប៉ុន្តែកើតឡើងដោយសារមនុស្សជីក ឬលើកទំនប់ទប់រក្សាទឹកទុកដើម្បីប្រើប្រាស់ ឬដើម្បីស្រោចស្រពដំណាំ ។
- ពាក្យនេះច្រើនតែប្រើសំដៅទៅលើសំណង់ដែលបានកសាងឡើងពីបុរាណកាល ជាពិសេសគឺសម័យអង្គរ ។
- ភូមិនៃឃុំតាផូ
- ស្រុកនៃខែត្តកំពង់ធំ កាលពីមុនត្រូវនឹងខែត្រគោកសេះ
- ឃុំនៃស្រុកព្រៃឈរ
- ភូមិនៃឃុំខ្វិតធំ
- ឃុំនៃស្រុកស្រីសន្ធរ
- ភូមិនៃឃុំក្រយា
- សង្កាត់នៃក្រុងព្រៃវែង
- ភូមិនៃឃុំមេសរថ្ងក
- សង្កាត់នៃក្រុងដូនកែវ
- ភូមិនៃឃុំព្រៃស្លឹក
- ភូមិនៃឃុំអំពិល