បាស

បា.; សំ. ( ន. ) (បាឝ) អន្ទាក់; ផ្នួង​សក់ ។ ពាក្យ​នេះ ខ្មែរ​យើង​ប្រើ​ហៅ​អំបោះ​ចំណង​ដែល​ចង​សំពត់​ស្នប​រុំ​សាកសព​ថា : ចង​ខ្សែ​បាស, កាត់​ខ្សែ​បាស ។

( ន. ) ឈ្មោះ​វល្លិ​មួយ​ប្រភេទ ស្លឹក​ខ្ចី​ប្រើ​ធ្វើ​ជា​បន្លែ​ស្ល​ស្រឡក់​បាន : សម្ល​ស្រឡក់​ស្លឹក​បាស ។kind of tuberous plant