បីតិ

ប៉ីតិ បា.; សំ. ( ន. ) (ប្រីតិ) សេចក្ដី​ត្រេកអរ​ព្រឺព្រួច ផ្សព្វផ្សាយ អណ្ដែត​អណ្ដូង, សេចក្ដី​ឆ្អែត​ចិត្ត​ដោយ​អំណរ ដ៏​វិសេស; ឈ្មោះ​អង្គ​ទី ៣ នៃ​បឋមជ្ឈាន​និង​អង្គ​ទី ១ នៃ​ទុតិយជ្ឈាន (ម. ព. ឈាន ២ ន.) ។