បុព្វេ

បុប-ពេ បា.; សំ. ( គុ. ) (បុព្វ > បុព្វេ; បូវ៌ > បូវ៌េ) មុន, ពី​ដើម, ពី​ព្រេង​នាយ ។ ពាក្យ​នេះ​ខ្មែរ​យើង​ប្រើ​ជា ន. ឬ​ជា និ. ប្រាប់​កាល, ច្រើន​និយាយ​ថា សំណាង​ពី​បុព្វេ, កម្ម​ពី​បុព្វេ...។