បុរោហិត
បុរ៉ោ- សំ. បា. ( ន. ) ព្រាហ្មណ៍អ្នកបំពេញប្រយោជន៍ដល់បុរី ឬអ្នកធ្វើនូវសេចក្ដីទំនុកបម្រុងដល់នគរ គឺពា្រហ្មណ៍ដែលជារាជគ្រូ ឬព្រាហ្មណ៍ជាអ្នកចាត់ការធ្វើយញ្ញពិធីក្នុងរាជត្រកូលតាមលទ្ធិព្រាហ្មណ៍ ។ ប្រើក្លាយឃ្លាតជា បរោហិត (ប-រ៉ោហិត) ក៏មាន, គួរប្រើ បុរោហិត វិញ ។