បំបៅ
( កិ. ) ធ្វើឲ្យបៅ, ឲ្យបៅ, ញ៉ាំងអ្នកដទៃឲ្យបៅ : ម្ដាយបំបៅកូន ។ កាត់យកមែកតូចក្ដី ខ្នែងក្ដី ភ្នែកក្ដី ចុងក្ដី នៃឈើរស់ដទៃភ្ជាប់ជាមួយនឹងគល់នៃកូនឈើរស់ដទៃ គឺឈើដែលមានសញ្ជាតិខុសគ្នា ដូចជាកាត់កូនមែកក្រូចពោធិ៍សាត់ភ្ជាប់ជាមួយនឹងគល់កូនក្រសាំង គ្រាន់តែកាត់ភ្លាមភ្ជាប់គ្នាមួយរំពេចនោះភ្លាម កុំឲ្យស្ងួតជ័រឬឱជារបស់ឈើទាំងពីរប្រភេទនោះទាន់គ្រាន់តែកាត់ភ្ជាប់គ្នាភ្លាម ក៏យកសំពត់សាច់ម៉ដ្ឋជិតរុំភ្លាម, រុំឲ្យណែនកុំឲ្យទឹកសន្សើមឬទឹកភ្លៀងជ្រាបចូលបាន, លុះរុំរួចហើយត្រូវយកចម្រឹងឬបង្គោលបោះអែបចងឈើនោះឲ្យនៅនឹង កុំឲ្យខ្យល់បក់រង្គើបាន, លុះឈើទាំងពីរប្រភេទនេះចាប់សាច់គ្នារស់ហើយ, បើមានពន្លកដុះបែកចេញពីគល់ត្រង់ស្នាមមុខតំណនោះជាលំពង់របស់គល់ ត្រូវកាត់ចោលចេញ, បើជាលំពង់របស់មែកបំបៅ ត្រូវទុក ព្រោះលំពង់របស់មែកនេះឯងនឹងបានជាដើមដងតទៅ, លុះដល់មានផ្លែ ជាផ្លែក្រូចពោធិ៍សាត់ ព្រោះផ្លែនោះកើតចេញពីជាតិក្រូចពោធិ៍សាត់, មែកក្រូចភ្ជាប់គល់ក្រសាំងនេះ អាចរស់នៅងាយ ដ្បិតក្រសាំងជាឈើមិនរើសដី គឺតាមតែដីប្រភេទណា ក៏ក្រសាំងអាចដុះរស់នៅបានយូរ, មែកគនិងគល់រកា, មែកស្វាយពុំសែននិងស្វាយក្បាលដំរី, មែកពុទ្រាធំ និងគល់កូនពុទ្រាផ្លែតូចជាដើម ក៏អាចបំបៅភ្ជាប់បានដូចគ្នា; ភ្ជាប់សាច់ឈើបែបនេះ ហៅថា បំបៅ (បារ. greffer) ។ (ម. ព. ផ្សាំ និង សាក ២ កិ. ទៀតផង) ។