ប៉័ងតោ

ចិ. ( ន. ) កាំបិត​មួយ​បែប​សម្រាប់​ចិញ្រ្ចាំ​សាច់​ឬ​ហាន់​វត្ថុ​ផ្សេង​ៗ (ខ្លះ​និយាយ ថា ប៉័នតោ)។