ប្រចណ្ឌ

ពីWiktionary

ប្រច័ន សំ. ( គុ. ) (ប្រចណ្ឌ) ដែល​ក្ដៅ​ក្រហាយ, អន្ទះអន្ទែង, ច្រណែន ព្រោះ​កាម​រាគ : ស្រី​ប្រចណ្ឌ​ប្ដី, ប្រុស​ប្រចណ្ឌ​ប្រពន្ធ ។ ខ្មែរ​យើង​ប្រើ​ជា កិ. ឬ ន. ក៏​មាន : កុំ​ប្រចណ្ឌ​នឹង​គ្នា; ឈ្លោះ​ព្រោះ​ប្រចណ្ឌ, មាន​ប្រចណ្ឌ​ចិត្ត ។ ប្រច័ណ្ឌ