ប្រតិស្ន
តាមទម្លាប់ ថាប្រដឹស សំ.; បា. ( កិ. ) (ប្រតិឞ្ឋ; បតិដ្ឋ) មើលពាក្យ ប្រតិដ្ឋ ។ ខ្មែរយើងច្រើនតែប្រើពាក្យ ប្រតិស្ឋ នេះផ្សំភ្ជាប់ពីខាងដើមពាក្យ អធិស្ឋាន ថា ប្រតិស្ឋអធិស្ឋាន គឺបញ្ចេញវាចាឮៗឬខ្សឹបៗ តាំងសេចក្ដីប្រាថ្នាក៏មាន, ឧទ្ទិសភាគផលកុសលជូនឆ្ពោះទៅបុព្វបុរសដែលចែកឋានទៅហើយក៏មាន, បន់ស្រន់សូមឲ្យបានសម្រេចផលតាមបំណងក៏មាន, លាបំណន់ក៏មាន, តាំងសច្ចាធិដ្ឋានសំបូងសង្រូងក៏មាន : ហ៏ យើងនាំគ្នាប្រតិស្ឋអធិស្ឋានទៅ!; ខ្ញុំបានអុជទៀនធូប ប្រតិស្ឋអធិស្ឋានរួចសព្វគ្រប់ហើយ ។ (និយាយថា ប្រតិស្ឋអធិដ្ឋាន ក៏បាន) ។