ប្រភាព

ប្រៈភាប សំ.; បា. ( ន. ) (ប្រភាវ; បភាវ) អានុភាព, អំណាច, កម្លាំង (រ. ស.) : ព្រះ​ប្រភាព, ព្រះ​រាជ​ប្រភាព (ព្រះ​រាជានុភាព) ។