ប្រសិទ្ធ
--សិត សំ.; បា. ( កិ. ) (បសិទ្ធ ប្រើជា គុ. “ដែលតាក់តែងហើយ; ដែលប្រដាប់ហើយ; ដែលធ្វើឲ្យសម្រេចហើយ, ដែលមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីល្បាញ”) ធ្វើឲ្យសម្រេច, ធ្វើឲ្យពូកែ; ធ្វើឲ្យមានស្រីសួស្ដីជោគជ័យ : ប្រសិទ្ធពរឲ្យ ។ បង្កក់ប្រសិទ្ធ បង្កក់តាមក្បួនតម្រាបុរាណឲ្យសិរីសួស្ដីដោយមានអាចារ្យចាស់ទុំជាអ្នកធ្វើពិធីឲ្យ : បង្កក់ប្រសិទ្ធភូមិថ្មី, សូត្រមន្តអាគមបង្កក់ប្រសិទ្ធឲ្យខ្លាំងពូកែ ។