ប្រេសិត

សំ.; បា. ( គុ. ) (បេសិត) ដែល​គេ​បញ្ជូន, ដែល​ត្រូវ​គេ​ចាប់​ប្រើ ។ ន. វរ​ជន​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​ចាត់​បញ្ជូន​ទៅ​កាន់​ប្រទេស​ដទៃ ដើម្បី​ទាក់ទង​ប្រាស្រ័យ​កិច្ចការ​ផ្សេង​ៗ, ទូត, អ្នក​នាំ​សារ (បារ. Envoyé) ប្រេសិត​វិសាមញ្ញ (ប្រេសិត-វិសាម៉ាញ់) ឮ ទូត​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​បញ្ជូន​ទៅ​កាន់​ប្រទេស​ដទៃ ដើម្បី​ចរចា​កិច្ចការ​សំខាន់​ពិសេស​ប្លែក​ពី​ធម្មតា (បារ. Envoyé extraordinaire) ។