ផ្នត់
(ភាសាវិទ្យា) អព្ភាសបទ, affix, affixe បញ្ញត្តិនេះត្រូវបានគេសម្គាល់ដោយពាក្យផ្សេងៗគ្នា : -បទភ្ជាប់ (អៀវកើស, ភាសាខ្មែរ, បណ្ណាគារមិត្តសេរី, ១៩៦៧, ទំព័រ១៦៨) -អព្ភាបទ (កេងវ៉ាន់សាក់, មូលភាពនៃការបង្កើតពាក្យថ្មី, រោងពុម្ពទេព, បណ្ណាគាររស្មីកម្ពុជា, ១៩៦៣, ទំព័រ ១៤៣) -ផ្នត់ (ក្រសួងអប់រំ, វេយ្យាការណ៍ថ្នាក់ទី៦, មជ្ឈមណ្ឌលនិពន្ធកម្មវិធីនិងសៀវភៅសិក្សា, ១៩៨២, ទំព័រ១) គណៈកម្មការបច្ចេកសព្ទភាសាវិទ្យា និងអក្សរសិល្ប៍ សម្រេចជ្រើសរើសយកអព្ភាសបទ/ផ្នត់ និង កំណត់និយមន័យដូចតទៅ : រូបតាមសម្រាប់ប្រើដើម្បីបង្កើតពាក្យ កម្លាយ/កម្លាយលើកម្លាយ សម្រាប់ភ្ជាប់នឹង : -ពាក្យឫស, ឧ. ដឹង + អព្ភាសបទ [ប៉-] > ប្ដឹង, -ពាក្យកម្លាយម្ដងហើយ, ឧ. ប្ដឹង + អព្ភាសបទ [-អ'ណ-] > បណ្ដឹង, -ឫស ក្នុងភាសាបារាំង, ឧទាហរណ៍ :
- all + អព្ភាសបទ er > aller;
- form + អព្ភាសបទ [-sjɔ] (-tion) > [fɔrma̯sjɔ] (forma̯tions),..។
លោកកេងវ៉ាន់សាក់ ចែកអព្ភាសបទជា បុព្វបទ អន្តរាបទ និង បឆ្ឆិមបទ។ ក្រុមអ្នកនិពន្ធនៃវេយ្យាករណ៍ក្រសួងអប់រំ ចែកផ្នត់ជា ផ្នត់ដើម ផ្នត់ជែក និង ផ្នត់ចុង។