ពង្វក់

ពង់វក់ ( កិ. ) ធ្វើ​ឲ្យ​វក់, នាំ​ឲ្យ​វក់, ធ្វើ​ឲ្យ​វិល​វល់​ចិត្ត​គំនិត : កុំ​បណ្ដោយ​ឲ្យ​បាប​មិត្ត ពង្វក់​ឲ្យ​ខូច​ខួរ​ក្បាល ។ ពង្វក់​ពង្វី កិ. នាំ​ឲ្យ​វក់វី (ម. ព. ពង្វីពង្វក់ ទៀត​ផង) ។