ពណ្ណរាយ

1. ពន់-ណៈ រាយ បា. ( គុ. ) (វណ្ណ “ព័ណ៌, សម្បុរ”, វ > ព និង​ខ្មែរ រាយ) ដែល​ធ្វើ​ព័ណ៌​សម្បុរ​ឲ្យ​រាយ គឺ​ដែល​ភ្លឺ​ត្រចះ, ដែល​មាន​ពន្លឺ​ឬ​រស្មី​រុងរឿង​ចាំង​ព្រោង​ព្រាយ;
2. ភ្លឺ​ថ្លា;
3. ល្អ​ប្រពៃ : ភ្លឺ​ពណ្ណរាយ, ល្អ​ពណ្ណរាយ (ព. កា.) កាល​នោះ​ព្រះ​យម​ពណ្ណរាយ លើស​លែង​សព្វ​សាយ ស្ដេច​បើក​ព្រះ​នេត្រ​យល់​ជាក់... (សាស្ត្រា​សុបិន) ។ សរសេរ​ក្លាយ​ជា ពន្រាយ ក៏​មាន កុំ​ប្រើ ។
4. អតីតភូមិនៃសង្កាត់សួង
5. ភូមិនៃសង្កាត់សួង
6. ភូមិនៃឃុំចើងដើង
7. ភូមិនៃឃុំសំរោងលើ