ពនាស្រ័យ

ពៈនាស្រៃ សំ.; បា. ( ន. ) (វន + អាឝ្រយ; វន + អាសយ) អ្នក​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ; ការ​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ ។