ពាជី

បា.; សំ. ( ន. ) (វាជី; វជិន៑) សេះ (ឈ្មោល); ប្រើ​ជា រ.ស. ព្រះ​ទីន័ង​ពាជី ឬ ព្រះ​ទីន័ង​អស្សតរ ។ ពាជី​មនោម័យ ឬ មនោម័យ​ពាជី សេះ​ដែល​លឿន​ឆាប់​ទាន់​ចិត្ត (ព. កា.) ។