ពាលោ

បា. ( ន. ឬ គុ. ) (< ពាល) ជន​ពាល; ដែល​ល្ងង់, កាច; ព្រហើន : មនុស្ស​ពាលា, ពាលោ​ខុស​ច្បាប់ (ម. ព. ពាល) ។