ពិការ

សំ. បា. ( គុ. ) (វិការ ប្រើ​ជា ន. “ការ​ធ្វើ​ប្លែក; ការ​ប្រែ​ចាក​ភាព​ប្រក្រតី...”) ដែល​ខូច​អវយវៈ​ណា​មួយ​ប្រើ​ការ​មិន​កើត ដូច​បាក់​ដៃ, បាក់​ជើង​ជាដើម : មនុស្ស​ពិការ (ម. ព. វិការៈ ផង) ។