ពិសា
( គុ. ) ដែលមានឱជារស, ឆ្ងាញ់, ចាប់មាត់, : ចំណីពិសា, ឆ្ងាញ់ពិសា (ព. គ.) ។ ពីសា
( កិ. ) បរិភោគ (ស៊ី); ពាក្យគួរសមសម្រាប់គ្រហស្ថឬបព្វជិតនិយាយទៅរកគ្រហស្ថដែលគួរគោរព : អ្នកពិសាហើយឬនៅ ?; អញ្ជើញលោកពិសា !, អញ្ជើញពិសាឲ្យបរិបូណ៌ !; (ដោយសំដៅសេចក្ដីថា បរិភោគឆ្ងាញ់) ។ ម. ព. ស៊ី ផង ។ ព. កា. ថា : ពិសាផ្លែប្រាំ ពិសារសធម្ម ពិសាសត្យា ពិសាសីលទាន ទ្រើសទ្រង់ករុណា ពិសារសវា- ចាចេញមធូរ ។ (សាស្ត្រាច្បាប់ រាជនេតិ ជាព្រះនិពន្ធនៃព្រះរាជសម្ភារ) ។