ពិសេស
--សែស បា.; សំ. ( ន. ) (វិសេស; វិឝេឞ) សេចក្ដីប្លែក, ដំណើរលើសលន់, អ្វីៗដែលប្លែក, គុណដែលគួរសរសើរ ។ គុ. ដែលប្លែក, លើសលន់; ដែលគួរសរសើរ; ដែលសម្រាប់ប្រើប្រាស់ដោយឡែកឬប្រើប្រាស់មួយដងមួយកាល : យានពិសេស, រថពិសេស, បរិក្ខារពិសេស; របស់វិសេស, គុណវិសេស, មនុស្សវិសេស ។ វិសេស
--សែស ( ន. ) អ្នកចម្អិនព្រះស្ងោយថ្វាយព្រះរាជា : អ្នកពិសេស, ពួកពិសេស (សរសេរជា ពិសែស ក៏មាន) ។