ពុទ្ធិព្រឹទ្ធ
ពុត-ធិព្រឹត សំ.; បា. ( ន. ឬ គុ. ) (--វ្ឫទ្ធ, ឫ > រឹ = ព្រឹ; --វុឌ្ឍ ឬ--វុទ្ធ) សេចក្ដីចម្រើនប្រាជ្ញា, ចម្រើនការយល់ ។ អ្នកដែលចម្រើនដោយការយល់; បើស្ត្រីជា ពុទ្ធិព្រឹទ្ធា (ព. កា.) : អ្នកពុទ្ធិព្រឹទ្ធ ដែលមានគំនិត ប្រសើរថ្លៃថ្លា បើជាឥត្ថី ពុទ្ធិព្រឹទ្ធា មានភាពដូចគ្នា រក្សាក្ដីសុខ ។