ព្នង
( ន. ) មនុស្សពួកមួយ កើតនៅក្នុងព្រៃ, ស្លៀកប៉ឹងវ័ណ្ឌ, មានសណ្ដាប់ធ្នាប់ផ្សេងពីពួកមនុស្សអ្នកស្រុក; ក្នុងកម្ពុជរដ្ឋ មាននៅព្រៃជាប់នឹងខែត្រក្រចេះ, ខេត្តស្ទឹងត្រែង ។ តាំងពីប្រទេសកម្ពុជាមានឋានៈជាប្រទេសឯករាជ្យអព្យាក្រឹត្យ ព្រះរាជរដ្ឋាភិបាលសង្គមរាស្ត្រនិយម បានបញ្ញត្តឲ្យលែងហៅ ព្នង ឲ្យហៅថា ខ្មែរលើ វិញ, ពួកខ្មែរលើក៏មានសភាពលូតលាស់ចម្រើនតាមលំដាប់មក ។