ព្យុះ

ពីWiktionary

( ន. ) (ពាក្យ​ក្លាយ​មក​ពី សំ. វាយុ; បា. វាយ “ខ្យល់”) ខ្យល់​ខ្លាំង គឺ​ខ្យល់​ដែល​បក់​បោក​ខ្លាំង​ក្រៃ ។ ព. ប្រ. សេចក្ដី​ក្រេវក្រោធ​ច្រឡោត​ខ្លាំង : កំពុង​ត្រូវ​ព្យុះ​ខ្លាំង​អង្វរ​យ៉ាង​ណា​ក៏​ពុំ​ស្គាប់ ។ ស្រុក​កើត​ខ្យល់​ព្យុះ ស្រុក​កើត​អាសន្ន​រោគ​ខ្លាំង ។ ព្យុះ​សង្ឃរា (ន.)(--សង់-ឃៈរា) ឈ្មោះ​ព្យុះ​យ៉ាង​ធំ​សម្បើម អាច​រម្លើង រម្លំ​រុក្ខ​ជាតិ​និង​គេហ​ស្ថាន​បាន (ម. ព. ចក្រវាត ផង) ។