ព្រេង
( គុ. ) បុរាណ; ដែលមានក្នុងកាលពីដើម, ដែលជាយូរអង្វែងហើយ ។ គូព្រេង គូសំណាងដែលបានសាងសូមប្រាថ្នាជាមួយគ្នាពីជាតិមុនមក (ប្រើចំពោះតែបុរសនិងស្ត្រី) ។ ទ្រព្យព្រេង ទ្រព្យដែលកុសលឲ្យផលតាមអំពើកសាងពីជាតិមុន ។ បុណ្យព្រេង បុណ្យដែលបានធ្វើទុកមកពីជាតិមុន ។ ពាក្យព្រេង ពាក្យដែលគេនិយាយតៗគ្នាតាំងពីព្រេងនាយមក ។ ភ័ព្វព្រេង ភ័ព្វសំណាងដែលជាប់មកពីជាតិមុន ។ រឿងព្រេង រឿងតំណាលពីព្រេងនាយ ។ ព្រេងព្រឹទ្ធ ចាស់ពីព្រេងនាយ (ម. ព. ព្រឹទ្ធ ផង) ។ ព្រេងសំណាង សំណាងពីព្រេងនាយ; ប្រើជា ន. ក៏បាន : រកស៊ីតាមព្រេង, រកស៊ីផ្សងព្រេង គឺរកស៊ីតាមសំណាងឬផ្សងសំណាងពីព្រេងនាយ; ប្រថុយតាមព្រេង គឺប្រថុយតាមសំណាង (ព. កា.) : ពាក្យចាស់ពាក្យពីព្រេង ទោសខ្លួនឯងមើលពុំយល់ ទោសគេតូចសោតសល់ មើលទៅយល់ប៉ុននឹងភ្នំ ។ (សាស្ត្រាច្បាប់ពាក្យចាស់) ។ល។