ព្រោះ
( កិ. ) បាចគ្រាប់ពូជល្អិតៗមានគ្រាប់ស្ពៃ, ល្ង, ថ្នាំ, ស្រូវ ជាដើម ដើម្បីឲ្យដុះលូតលាស់ឡើង : ព្រោះស្ពៃ, ព្រោះថ្នាំ, ព្រោះស្រូវ ។
( អា. និ. ) ហេតុ, ដ្បិត, ធ្វើការពុំកើតព្រោះឈឺ, រៀនពុំចេះព្រោះខ្ជិល ។ល។ ព្រោះតែ និ. ហេតុតែ ។ ព្រោះថា និ. ដ្បិតថា ។ ព្រោះហេតុនេះ ដោយហេតុនេះ ។ ព្រោះហេតុនោះ និ. ដោយហេតុនោះ, អំពីហេតុនោះ ។ ព្រោះហេតុបានជា និ. ដោយហេតុនោះបានជា ...។
ព. បុ. ( គុ. ) ( ព. បុ. ) ស្ទាវ : គោព្រោះ គឺគោស្ទាវ ។