ភាតា

ពីWiktionary

បា.; សំ. ( ន. ) (ភាតុ > ភាតា; ភ្រាត្ឫ) បង​ប្អូន​ប្រុស; (រ. ស.) : ព្រះ​ភាតា ។ កនិដ្ឋ​ភាតា ប្អូន​ប្រុស; ជេដ្ឋ​ភាតា បង​ប្រុស (រ. ស.) ។