ភារា
( ន. ) រាជធានី, ក្រុង; ប្រើក្លាយមកពី ពារា ដែលជាពាក្យហៅក្រុងពារាណសី ដោយសង្ខេប សម្រាប់ប្រើសម្រួលចួនក្នុងកាព្យ, លុះយូរៗមកក៏ក្លាយសេចក្ដីថា ក្រុង (ច្រើនប្រើក្នុងពាក្យកាព្យរឿងជាតក) ។
( ន. ) រាជធានី, ក្រុង; ប្រើក្លាយមកពី ពារា ដែលជាពាក្យហៅក្រុងពារាណសី ដោយសង្ខេប សម្រាប់ប្រើសម្រួលចួនក្នុងកាព្យ, លុះយូរៗមកក៏ក្លាយសេចក្ដីថា ក្រុង (ច្រើនប្រើក្នុងពាក្យកាព្យរឿងជាតក) ។