ភិត
សំ. បា. ( កិ. ឬ គុ. ) (ភីត) ខ្លាច; ដែលខ្លាច : ឥតភិត, ភិតខ្លាច; ច្រើននិយាយផ្សំនឹងពាក្យ ភ័យ ថា : ភិតភ័យ ឬ ភ័យភិត (ម. ព. ភ័យ)
សំ. បា. ( កិ. ឬ គុ. ) (ភីត) ខ្លាច; ដែលខ្លាច : ឥតភិត, ភិតខ្លាច; ច្រើននិយាយផ្សំនឹងពាក្យ ភ័យ ថា : ភិតភ័យ ឬ ភ័យភិត (ម. ព. ភ័យ)