ភូមិ
ភូម សំ. បា. ( ន. ) (ភូមិ) ផែនដី, ទីដី; តំបន់; ផ្ទៃ; ទី; ជាន់; ថ្នាក់ ។ ខ្មែរច្រើនប្រើសំដៅទីដែលមានប្រជុំផ្ទះលំនៅក្នុងតំបន់នីមួយៗ : ភូមិតូច, ភូមិធំ ។ ភូមិឋាន ទីភូមិ ។ ភូមិលំនៅ ផ្ទះលំនៅក្នុងភូមិ ។ ភូមិភាគ (ភូ-មិភាក) ប៉ែកផែនដី, ប៉ែកទីតំបន់ ។ ភូមិប្រទេស (ភូមិ--) ប្រទេសផែនដីនីមួយៗ ។ល។ ប្រើជាបទសមាសរៀងពីខាងចុងនាមសព្ទឯទៀតក៏មាន, ដូចជា : គេហភូមិ (គេហៈភូម) ថ្នាក់ផ្ទះ ។ ឋានន្តរភូមិ (ឋាន៉ន់-តៈរ៉ៈភូម) ថ្នាក់ងារការ, ថ្នាក់យសស័ក្តិ ។ បច្ចេកភូមិ (ប៉័ច-ចេកៈភូម) ទីជាព្រះបច្ចេកពុទ្ធ ។ ពុទ្ធភូមិ (ពុត-ធៈភូម) ទីជាព្រះពុទ្ធ ។ អរិយភូមិ (អៈរ៉ិ-យៈភូម ឮ) ថ្នាក់របស់អរិយបុគ្គល, ថ្នាក់អរិយធម៌ ។ល។ ភូមិ៍Phum
សឺនសុរីយាអាប់រស្មី