ភ្នែន

( ន. ) បែប​បទ​ឬ​បែប​ភាព​ដែល​ពែន, កិរិយា​អង្គុយ​ពែន​ជើង : ផ្គត់​ភ្នែន, ពែន​ភ្នែន ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​រូប​ទ្រង់​ភ្នែន ឬ ព្រះ​ទ្រង់​ភ្នែន ព្រះ​ពុទ្ធ​រូប​ដែល​ពែន​ព្រះ​បាទ ។