ភ្លាង
( និ. ) ភ្លាម; បណ្ដើរ; ជាមួយដែរ; ផង; ផងដែរ (សម្រាប់ប្រើតែក្នុងកាព្យ) : ថាភ្លាងនាងនាថស្ទុះចេញក្រៅ ព្រះនេត្រក្រឡៅសម្លឹងដាក់ សម្ដែងអាការដូចមានអាក់ ថ្នាំងថ្នាក់ព្រះទ័យពុំស្នេហា ។
( និ. ) ភ្លាម; បណ្ដើរ; ជាមួយដែរ; ផង; ផងដែរ (សម្រាប់ប្រើតែក្នុងកាព្យ) : ថាភ្លាងនាងនាថស្ទុះចេញក្រៅ ព្រះនេត្រក្រឡៅសម្លឹងដាក់ សម្ដែងអាការដូចមានអាក់ ថ្នាំងថ្នាក់ព្រះទ័យពុំស្នេហា ។