មគ្គ

ពីWiktionary

ម័ក បា.; សំ. ( ន. ) (មាគ៌) ផ្លូវ; ផ្លូវ​ប្រតិបត្តិ; លំអាន; ទ្វារ ...។ មគ្គ​ចិត្ត (ម័ក-គៈចិត) ចិត្ត​ដែល​ប្រកប​ដោយ​លោកុត្តរ​មគ្គ (ព. ពុ.) ។ មគ្គញ្ញាណ (ម័ក-គ័ញ-ញាន) ប្រាជ្ញា​ដែល​ឃើញ​អរិយ​មគ្គ (ព. ពុ.) ។ មគ្គ​ផល (ម័កផល់) ពាក្យ​សម្រាប់​ហៅ​លោកុត្តរ​ធម៌​ដែល​ចែក​ជា​មគ្គ ៤ មាន​សោតាបត្តិ​មគ្គ​ជាដើម មាន​អរហត្ត​មគ្គ​ជា​ទី​បំផុត​និង​ផល ៤ មាន​សោតាបត្តិ​ផល​ជាដើម មាន​អរហត្ត​ផល​ជា​ទី​បំផុត (ព. ពុ.) ។ ទ្វារ​មគ្គ (ទ្វាម័ក) ទ្វារ​ដែល​ជា​ផ្លូវ​បន្ទោ​ឧច្ចារៈ​ឬ​បស្សាវៈ (ម. ព. បស្សាវ​មគ្គ និង វច្ច​មគ្គ, ឧច្ចារ​មគ្គ ផង) ។ មិច្ឆា​មគ្គ (មិច-ឆាម័ក) ផ្លូវ​ខុស គឺ​សេចក្ដី​ប្រតិបត្តិ​ខុស​មាន​មិច្ឆា​ទិដ្ឋិ​ជាដើម (ព. ពុ.) ។ សម្មា​មគ្គ (ស័ម-ម៉ាម័ក) ផ្លូវ​ត្រូវ គឺ​សេចក្ដី​ប្រតិបត្តិ​ត្រូវ​មាន​សម្មា​ទិដ្ឋិ​ជាដើម ។ល។