មណ្ឌប

ពីWiktionary

ម័ន-ដប់ សំ. បា. ( ន. ) បារាំ, តែនតិ៍, រោង​លាត (សម្រាប់​ប្រើ​ការ​បណ្ដោះអាសន្ន​មួយ​ដង​មួយ​កាល) ។ ខ្មែរ​ច្រើន​ហៅ​ចំពោះ​ប្រាសាទ​តូច​ៗ ដែល​មាន​ដំបូល​ជា​កំពូល​រាង​ច្រឡោ សណ្ឋាន​មកុដ វិចិត្រ​ដោយ​ក្បាច់​រចនា​ផ្សេង​ៗ : សង់​មណ្ឌប, ប្រាសាទ​មណ្ឌប ។