មត្តិកា

ពីWiktionary

ម័ត-តិកា បា.; សំ. ( ន. ) (ម្ឫតិកា) ដ៏​ស្អឹត, ដី​ល្អិត​ផង់​ដែល​លាយ​ទឹក​ទៅ​ស្អិត, ដី​ឥដ្ឋ ។ ដី​ដែល​លាយ​ទឹក​ឲ្យ​គ្រាន់​តែ​សើម​ស្អិត​ហើយ​ពូត​ជា​ដុំ ហាល​ថ្ងៃ​ឲ្យ​ស្ងួត​ទុក​ដុស​ជម្រះ​កាយ​ក្នុង​ពេល​ងូត​ទឹក (ប្រើ​តែ​ក្នុង​សម័យ​បុរាណ​ព្រេង​នាយ ដែល​ពុំទាន់​មាន​សប៊ូ) : ភិក្ខុ​ងូត​ទឹក​ជម្រះ​កាយ​ដោយ​មត្តិកា (ព. វិ. ពុ.) ។ មតិ្តកា​ភាជន៍ ឬ កុលាល​ភាជន៍ ​ភាជន៍​ដែល​គេ​ធ្វើ​ដោយ​មត្តិកា (ភាជន៍​ដី) មាន​ក្អម, ឆ្នាំង, ថូ, ចាន ជាដើម ។ មត្តិកា​ភណ្ឌ ឬ កុលាល​ភណ្ឌ ភណ្ឌៈ​ដែល​គេ​ធ្វើ​ដោយ​មត្តិកា ។ល។ ( ម. ព. សប៊ូ ឬ សាប៊ូ ទៀត​ផង) ។