មធុរៈ
មៈ ធុរៈ ឬ មៈធូ សំ. បា. ( គុ. ) (មធុរ) ផ្អែម; ពីរោះ; ឆ្ងាញ់ ។ ន. រសផ្អែមឬឆ្ងាញ់; សម្ដីពីរោះ (ព. កា.) : ស្ដេចបើកមធូរ ប្រកបដោយសូរសព្ទក្រាងក្រអៅ ឥតមានទ្រគោះ ឥតមោះហ្មងសៅ រួសរ៉ាវចៅរ៉ៅ ឆ្ពោះទៅរាស្ត្រផង ។ មធុរកថា ឬ--វាទ សម្ដីពីរោះ, ពាក្យពីរោះ ។ មធុរភោជន ភោជនឆ្ងាញ់ ។ល។ មធូរ