មនុជាធិបតី

ពីWiktionary

មៈនុជាធិប៉ៈ ដី សំ. បា. ( ន. ) (< មនុជ “មនុស្ស” + អធិបតិ “អ្នក​ដែល​ជា​ធំ, ជា​ម្ចាស់”) អ្នក​ដែល​ជា​ម្ចាស់​របស់​ពួក​មនុស្ស គឺ​ក្សត្រិយ៍​ទ្រង់​រាជ្យ ហៅ​ថា មនុជិន្ទ ឬ មនុជេន្ទ្រ ក៏​បាន ។