មនុជាធិបតី
មៈនុជាធិប៉ៈ ដី សំ. បា. ( ន. ) (< មនុជ “មនុស្ស” + អធិបតិ “អ្នកដែលជាធំ, ជាម្ចាស់”) អ្នកដែលជាម្ចាស់របស់ពួកមនុស្ស គឺក្សត្រិយ៍ទ្រង់រាជ្យ ហៅថា មនុជិន្ទ ឬ មនុជេន្ទ្រ ក៏បាន ។
មៈនុជាធិប៉ៈ ដី សំ. បា. ( ន. ) (< មនុជ “មនុស្ស” + អធិបតិ “អ្នកដែលជាធំ, ជាម្ចាស់”) អ្នកដែលជាម្ចាស់របស់ពួកមនុស្ស គឺក្សត្រិយ៍ទ្រង់រាជ្យ ហៅថា មនុជិន្ទ ឬ មនុជេន្ទ្រ ក៏បាន ។